Przedświąteczny weekend postanowiliśmy spędzić w stolicy u najlepszej Karoliny na świecie. Głównie po to, aby Najmłodsza przejechała się po raz pierwszy pociągiem. W gratisie dostała jeszcze kolejkę podmiejską, tramwaj i metro. Podróżowanie bydgoskim Dartem to prawdziwa przyjemność. Jeśli za pomocą jakiejś aplikacji będzie można zamówić kraft z Warsa, to już będzie wszystko. Oczywiście Warszawa to nie tylko odwiedzone Centrum Nauki Kopernik i Muzeum Powstania Warszawskiego. Uciążliwy mróz postanowiliśmy pokonać nie udziałem w manifestacjach, przemieszczających się z lewa na prawo i z prawa na lewo, ale w zlokalizowanych w śródmieściu knajpach.

Krótki dzień i dziecko przy boku sprawiły, że udało nam się odwiedzić tylko cztery lokale - Artezan, Hoppiness, Same Krafty i Beerokrację. Spotkaliśmy za to prawdziwego celebrytę!

Nie, nie wypiłem trzydziestu czterech piw w Kontynuacji. Zupełnie niezwyczajnie spędziłem tam wieczór w swoje urodziny. Randka okazała się być imprezą-niespodzianką, na którą zostali zaproszeni znajomi (dzięki za przyjście, a nieobecnym dziękuję za życzenia!). Był to też mój pierwszy raz w Kontynuacji po jej otwarciu w nowym miejscu, a to znaczy, że bardzo rzadko bywałem w Katowicach. Jako że działo się to krótko po kranoprzejęciu, była to świetna okazja do przyjrzenia się, w jakiej formie jest Browar Bazyliszek.

Ten banalny zdawałoby się temat chodził za mną już od dawna, aż wreszcie w krótkim odstępie czasu spotkałem kilka osób, które zadały mi pytanie „jak?”. W dzisiejszym wpisie znajdziecie kilka wskazówek, od czego zacząć i jak zaplanować wycieczkę w miejsce piwne.

Jopen to bez dwóch zdań jeden z najlepszych piwowarskich produktów eksportowych Holandii. Po raz pierwszy spotkałem się z nim kilka lat temu przy okazji Gratzera, czyli holenderskiej interpretacji piwa grodziskiego, kiedy jeszcze nie wiedziałem, jak bardzo nie polubię tego stylu. Nazwa browaru odnosi się do 112 litrowych beczek, w których niegdyś było transportowane piwo. Co ciekawe znajdujący się w Haarlemie (koło Amsterdamu, nie w Nowym Jorku) browar siedzibę swoją ma w byłym kościele. 

Będąc na którymś z food festów w Galerii Szyb Wilson, zakupiliśmy z Gosią po dwa piwa Jopena - oczywiście na stoisku Browariatu. Dlaczego na powyższym zdjęciu są więc tylko trzy piwa? Czujni czytelnicy pamiętają, Ci którzy lepiej znają się z Niemcem Alojzem dostaną odpowiedź na końcu.

Szwedzkie piwo do niedawna praktycznie nie istniało na naszym rynku. Mimo że w świadomości miłośników kraftu między Bugiem a Odrą było nieobecne, piwowarstwo rzemieślnicze w kraju Trzech Koron rozwija się prężnie, o czym niech świadczy liczba browarów. W liczącym ok. 10 milionów mieszkańców kraju jest ich kilka razy więcej per capita niż w Polsce. Dziś nazwy takie jak Dugges, Omnipollo czy tu opisywany Brewski są nam dobrze znane i wywołują różne, często skrajne emocje.

Pewnie nie sięgnąłbym po te piwa, gdyby nie stoisko Dobrego Zbeera na festiwalu w Poznaniu i łyk piwa, którym zostałem poczęstowany. To była soczysta, owocowa i chmielowa miazga. Dziś trzy piwa ze szwedzkiego Brewski, które przypomną Wam, jak smakuje lato.

Jeśli wybieracie się na Podhale, to koniecznie zabierzcie swoje piwo. W żadnym wypadku nie liczcie na to, że uda wam się wypić coś dobrego i lokalnego. Przy okazji długiego weekendu spędzonego w Tatrach (polecam zimą!) i na termach (polecam Banię!) zdecydowałem się odwiedzić dwa lokalne browary, z którymi z różnych powodów nigdy nie było mi po drodze. O obu piszę w jednym poście, bo są bardzo do siebie podobne, ale też szkoda mi się rozmieniać na drobne, gdy liczba zalet jest króciutka.

Zapraszam do Browaru Watra w Zakopanem i Browaru Zadyma w Szaflarach. Będzie o pstrokatym wystroju, pseudo regionalności i oczywiście o piwie. Niby rzemieślniczym, ale to potwarz dla rozwijającego się u nas kraftu.

Pewnego wieczoru będąc w Cieszynie i sarkając na totalny brak dobrego piwa w mieście, wrzuciłem pytanie na fejsa – czy można w Cieszynie kupić ciekawe piwo? Okazało się niestety, że jedyne takie miejsce znam i bywam w nim częściej niż niejeden tubylec. Jest bowiem bardzo blisko mojej pracy, w której jestem dwa dni w tygodniu. Dzięki temu też wiem, czemu w Cieszynie jest tak wielu domowych piwowarów.

Tego wieczorka zrobiłem jeden porter – sprawdzony Grand Imperial Porter z Ambera, ale też zaprosił mnie do browaru Michał Kochaniewicz, jeden z piwowarów Fabryki Rary. Spędziłem tam o poranku więcej czasu niż mogłem, sporo się dowiedziałem i umówiłem się na warzenie piwa wkrótce. Wkrótce spore zmiany w tym bardzo nietypowym, ale jednak kontraktowcu z Cieszyna. Na razie jednak nie o tym, a o kilku piwach, które wtedy otrzymałem.

Dziś na blogu debiutuje Daniel. Kumpel z wioski (Maczki to totalnie odjechana i zupełnie oderwana od rzeczywistości wszelako rozumianej dzielnica Sosnowca), który niedawno wybrał się z ekipą do Budapesztu i przywiózł piwa z zamiarem wspólnej degustacji. Bardzo to miłe, więc zaproponowałem mu napisanie wstępniaka do recenzji. Ochoczo przystał na debiut na „tak poczytnych łamach”, żartowniś. „Blog jest dla mnie bardzo ważnym miejscem w czeluściach internetu - napisał jeszcze - i bez zbędnej przesady mogę nawet powiedzieć, że w istotny sposób zmienił moje życie, to ucieszyłem się mogąc dołożyć do niego swoją cegiełkę”. To już nie jest żart. Wiem, bo blog zmienił też moje życie, szczególnie w aspekcie ilości i jakości spożywanego alkoholu. Daniel to człowiek-pamięć. Jeśli powiedziałeś coś przy nim 8 lat temu, to możesz być pewien, że zacytuje kiedyś i nagle. Pamięta wszystkie mecze i wyniki, szczególnie NBA i futbolu. Do tego jeszcze chodzi po górach, a ostatnio nawet tam biega.

Dziś więc kilka wrażeń Daniela ze stolicy Węgier i naszych wspólnych z degustacji sześciu, dość przypadkowo wybranych piw. Ale o tym dalej. Oddaję głos Danielowi.

Od wielu lat 6. grudnia nie przychodzi do mnie Mikołaj, ale (kiedyś Bracki) Grand Championa. Po latach świętowania tego wydarzenia pokątnie w pijalniach Warki, udało mi się być na oficjalnej premierze piwa. Nie w Warszawie wśród VIPów, ale u samego źródełka w Browarze Zamkowym w Cieszynie.

Dziś, 6 grudnia 2016 roku, ma miejsce premiera nowego piwa uwarzonego w Browarze Zamkowym w Cieszynie. To oczywiście coroczny Grand Champion, najlepsze piwo Konkursu Piw Domowych 2016, największego konkursu dla domowych piwowarów. Spośród 360 zgłoszonych piw najlepszym zostało wybrane piwo w stylu fruit wheat beer Piotra Machowicza. Lekkie i kwaskowe piwo z dodatkiem truskawek idealnie przypomni nam upalne dni minionego lata. 

Ja serdecznie zapraszam na rozmowę z Piotrem Machowiczem, który jest także znany jako Tadzik. Tadzik, który pije i który warzy.